Hoi allemaal, leuk dat jullie allemaal weer mijn blog lezen!
Afgelopen maand begon niet zo goed. Ik had een klein griepje te pakken. Gelukkig ging het naar een week weer beter. Zondags ben ik zelfs met mijn familie en een vriendin naar de golfclub geweest. Dariana en Nils gingen hier zwemmen en paar uurtjes later zijn we ergens in een restaurantje wezen lunchen. Bij de ingang stonden Lama's. En daar moest natuurlijk wel een foto van gemaakt worden.
De week van 9 tot 15 oktober hadden Dariana en Marcello vakantie. Daarom zijn we dinsdag ochtend naar een oud klooster geweest. Hier hebben wij een rondleiding gekregen maar omdat we overal foto's hebben gemaakt hebben we eigenlijk niets van de uitleg meegekregen.. oeps! Ik heb eigenlijk alleen onthouden dat in het klooster nu nog steeds 20 nonnen zitten en daar verbaasde ik me wel een beetje over. Zo veel nog!
's Avonds was een belangrijke voetbalwedstrijd waarbij Peru zich sinds jaren weer kon plaatsen voor het WK. Bijna alle mensen hadden het nationale shirt aan of waren gekleed in het rood.
Om half 7 begon de wedstrijd Peru - Colombia. We gingen met de hele familie naar een oom om met z'n allen de wedstrijd te kijken. Plotseling maakte Colombia een goal. Niemand had het gezien waardoor ze allemaal best verbaasd waren. Maar in de 2e helft maakte Peru een doelpunt. Iedereen sprong in de lucht van blijdschap. Maar aan het einde van de wedstrijd bleef het 1-1. Maar ondanks het verlies waren de mensen zo blij. Ze hebben namelijk nog 1 kans om zich te plaatsen voor het WK. Iedereen is er heel optimistisch over terwijl als ze deze wedstrijd niet winnen ze alsnog niet geplaatst zijn voor het WK. Ik heb dus nog nooit mensen zo blij gezien met een gelijkspel.
Donderdag 12 oktober was natuurlijk de belangrijkste dag. Mijn 18e verjaardag. En omdat het in Nederland 7 uur later is als hier werd ik 's middags al gefeliciteerd door een paar mensen. 's Avonds toen ik net wilde gaan slapen werd ik door mijn familie in Nederland opgebeld. Het was bij hun immers al 's ochtends. Ze gingen met z'n allen voor mij zingen en natuurlijk kon de taart voor mijn moeder niet ontbreken😅.
Toen het dan ook 12 oktober was in Peru begon de dag eigenlijk vrij normaal. 's Ochtends mijn ontbijtje gemaakt. 's Middags naar de supermarkt en daarna lunchen. Maar daarna begon het een beetje vreemd te worden. Ik zat beneden op de bank te skypen met mijn ouders toen Marcello naar mij toe kwam of ik naar boven wilde gaan. Dat heb ik toen maar gedaan. Ik wist niet wat er ging gebeuren. Omdat ik best lang moest wachten ben ik in slaap gevallen en toen ik weer wakker werd hoorde ik enorm vaak de deurbel gaan. Ik begon me maar om te kleden en klaar te maken omdat ik wel het vermoeden had dat er iets stond te gebeuren. 3 uur later werd ik naar beneden geroepen. De bedoeling was om mij te verassen als surprise maar dat ging een beetje mis.. Ze hadden de kamer mooi versierd en natuurlijk kon de Piñata niet ontbreken.
Rond een uur of 9 ging iedereen om de tafel staan en begonnen te zingen. Allemaal erg vrolijk. Daarna was het de buurt aan de Piñata. Normaal gesproken duurt het een paar keer voordat de Piñata valt. Maar met 1 slag lag die al kapot op de grond! Dat was erg leuk om te doen!
Afgelopen maand begon niet zo goed. Ik had een klein griepje te pakken. Gelukkig ging het naar een week weer beter. Zondags ben ik zelfs met mijn familie en een vriendin naar de golfclub geweest. Dariana en Nils gingen hier zwemmen en paar uurtjes later zijn we ergens in een restaurantje wezen lunchen. Bij de ingang stonden Lama's. En daar moest natuurlijk wel een foto van gemaakt worden.
De week van 9 tot 15 oktober hadden Dariana en Marcello vakantie. Daarom zijn we dinsdag ochtend naar een oud klooster geweest. Hier hebben wij een rondleiding gekregen maar omdat we overal foto's hebben gemaakt hebben we eigenlijk niets van de uitleg meegekregen.. oeps! Ik heb eigenlijk alleen onthouden dat in het klooster nu nog steeds 20 nonnen zitten en daar verbaasde ik me wel een beetje over. Zo veel nog!
's Avonds was een belangrijke voetbalwedstrijd waarbij Peru zich sinds jaren weer kon plaatsen voor het WK. Bijna alle mensen hadden het nationale shirt aan of waren gekleed in het rood.
Om half 7 begon de wedstrijd Peru - Colombia. We gingen met de hele familie naar een oom om met z'n allen de wedstrijd te kijken. Plotseling maakte Colombia een goal. Niemand had het gezien waardoor ze allemaal best verbaasd waren. Maar in de 2e helft maakte Peru een doelpunt. Iedereen sprong in de lucht van blijdschap. Maar aan het einde van de wedstrijd bleef het 1-1. Maar ondanks het verlies waren de mensen zo blij. Ze hebben namelijk nog 1 kans om zich te plaatsen voor het WK. Iedereen is er heel optimistisch over terwijl als ze deze wedstrijd niet winnen ze alsnog niet geplaatst zijn voor het WK. Ik heb dus nog nooit mensen zo blij gezien met een gelijkspel.
Donderdag 12 oktober was natuurlijk de belangrijkste dag. Mijn 18e verjaardag. En omdat het in Nederland 7 uur later is als hier werd ik 's middags al gefeliciteerd door een paar mensen. 's Avonds toen ik net wilde gaan slapen werd ik door mijn familie in Nederland opgebeld. Het was bij hun immers al 's ochtends. Ze gingen met z'n allen voor mij zingen en natuurlijk kon de taart voor mijn moeder niet ontbreken😅.
Rond een uur of 9 ging iedereen om de tafel staan en begonnen te zingen. Allemaal erg vrolijk. Daarna was het de buurt aan de Piñata. Normaal gesproken duurt het een paar keer voordat de Piñata valt. Maar met 1 slag lag die al kapot op de grond! Dat was erg leuk om te doen!
Dit was mijn verslagje van deze week. En Ohja! de opgestuurde verjaardagscadeautjes hebben iets vertraging. Maar dat geeft niet. Nu is het alleen een verassing wanneer ze aankomen:)
Ps: Heb je vragen/ ben je ergens benieuwd naar aarzel niet om ze te stellen!
Reacties
Een reactie posten