Hoi allemaal,
December, een drukke maand met een heleboel hoogte punten die ik niet snel vergeet. Ik heb niet meer alles onthouden aangezien het zoveel was maar de belangrijkste dingen zou ik proberen zo goed mogelijk op te schrijven. Hier alvast een voorproefje:
Toen we elkaar eenmaal weer gezien hadden en het emotionele moment voorbij was, gingen we met de taxi terug naar huis. Voor mij voelde het wel een beetje ongemakkelijk om weer bekende mensen in de omgeving te hebben. Gelukkig voelde het voor Bob wel meteen vertrouwd.
Toen we eenmaal thuis waren aangekomen hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan. Dat is natuurlijk ook wel logisch want Bob moest eerst nog even bijkomen van de lange reis en ook even wennen aan het tijdverschil en de hoogte. Gelukkig had hij niet zo veel last van het hoogteverschil als wat ik had.
De 17e zijn we samen met de familie naar een weeshuis geweest. We hebben hier wat speelgoed en eten gebracht. Ik had zelf nog nooit eerder een weeshuis in het echt gezien dus ik vond het wel een bijzondere ervaring. Nadat we de spulletjes hadden uitgedeeld zijn we naar de golfclub gegaan. Hier hebben we even wat gedronken en rondgelopen. Daarna zijn we naar een restaurantje gegaan om te eten. Het was erg gezellig.
 |
| Bij het Weeshuis |
 |
Bij de golfclub
|
 |
| Uiteten |
's Avonds 18 december zijn we naar het grote plein gegaan om daar een hapje te gaan eten. We dachten dat we goed voorbereid waren met een pinpas en wat klein geld. We hadden een restaurantje uitgezocht waarop stond dat je met de mastercard kon betalen in geval dat we niet genoeg kleingeld bij ons zouden hebben.
Nadat we gegeten hadden en we af wilden rekenen bleek dat we niet met de pin konden betalen aangezien ze geen pinautomaat hadden voor mastercard (wat een beetje vreemd was omdat het overal stond aangegeven). We hebben toen eerst nog de hele stad rondgelopen op zoek naar een pinautomaat waar we geld op konden halen. Maar bij geen enkel apparaat werkte de pinpas. Toen hebben we mijn ouders maar gebeld om te vragen of ze mijn tas met portemonnee konden brengen. Alleen sliepen ze al. Na een tijdje wachten kwamen ze mijn tas brengen waardoor we eindelijk 1,5 uur later konden betalen.
 |
| Plaza de Armas |
19 december zijn we naar de grote winkelstraat geweest en hebben daar wat rondgelopen. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij een restaurantje.
De volgende dag zijn Bob en ik op citytrip geweest om de stad te verkennen. Deze tour had ik al eerder gedaan dus kon ik bob al wat vertellen over de verschillende plaatsen/ plekken.
De 21e hebben we een dagje rust genomen. We hebben op deze dag dan ook eigenlijk niets bijzonders gedaan. Daarentegen zijn we de volgende dag actief bezig geweest. Voor Bob zijn verjaardagscadeau zijn we wezen raften. We hadden dit allebei nog nooit eerder gedaan en hadden er dus heel veel zin in. Het water kwam uit de bergen en op deze dag scheen de zon niet echt waardoor het wel een beetje koud was maar dat maakte uiteindelijk niets uit want we vonden het allebei heel erg leuk! Tijdens het boottochtje kwamen we langs een plekje waarbij je van de rots in het water mocht springen. Hierbij de foto's:
De 23e zijn we 's middags in het grote winkelcentrum wezen lunchen. Daarna zijn we thuis de kerstcadeautjes voor de familie gaan maken. We hebben voor iedereen een kleine chocoladelolly gemaakt met een kerstkaartje, kerstballetjes en een Nederlands klompje. Het idee was uiteindelijk makkelijker dan de uitvoering zoals gewoonlijk....
Kerstmis, 24 en 25 december. Dit verliep heel erg anders als wat ik er van verwacht had. Peru is een erg gelovig land maar naar wat ik gezien heb viert mijn familie in Nederland kerstmis uitgebreider dan hier. 24 december om 6 uur hebben we samen papa gebeld want het was zijn verjaardag. Het voelde ook wel een beetje vreemd om mijn eigen familie allemaal bij elkaar te zien zonder dat ik er bij kon zijn. Gelukkig was Bob bij mij wat me erg goed deed. 's Avonds hebben we samen met de familie van de vader de traditionele kalkoen gegeten en daarna hebben ze de pakjes onder de kerstboom uitgepakt. Daarna zijn we met iedereen naar de familie van de moeder gegaan. Hier ging iedereen opnieuw eten. Daarna hebben ze ook hier de pakketjes onder de kerstboom uitgedeeld en uitgepakt. Het was wel bijzonder om een keer mee te maken om te zien hoe hecht de familie is en hoe zij dit soort dagen doorbrengen.
Voor de volgende dag had de familie geen plannen gemaakt. Bob en ik ook niet aangezien we dachten dat ze deze dag ook naar de familie zouden gaan. We verveelden ons een beetje en uiteindelijk zijn we op het idee gekomen om oliebollen te gaan bakken. We zijn naar de winkel gegaan op zoek naar ingrediënten. Dat was nog redelijk lastig. Uiteindelijk hadden we bijna alles gevonden. Alleen geen gist maar een vervanging voor dit. Thuis hebben we het beslag gemaakt en daarna een paar uur laten staan zodat het kon rijzen. Naar een paar uur wachten was het deeg nog steeds niet gerezen dus zijn we maar gaan bakken. Ondanks dat het deeg niet gerezen had smaakte de oliebollen nog best wel goed. Ik zou ze geen Nederlandse oliebollen noemen maar Peruaanse oliebollen.
26 december zijn Bob en ik naar het winkelcentrum gegaan om de laatste spulletjes te komen voor ons reisje naar Cuzco. De volgende dag vlogen we namelijk om 8 uur. 's middags hebben we alle spulletjes ingepakt en 's avonds hebben we nog ergens lekker gegeten.
27 december rond een uur of 9 waren we in Cuzco. We hadden een taxi geregeld vanaf het vliegveld naar het hotel alleen was het nog best wel moeilijk om de chauffeur te vinden. Na een tijdje zoeken en aardig wat telefoontjes was het toch gelukt. Het was ongeveer een kwartiertje rijden naar het hotel. Toen we op de hotelkamer binnenkwamen waren we erg blij. Het was een enorm mooie kamer voor in Peru. Daarna gingen we bij het kantoortje wat informatie vragen over wat activiteiten dat we konden doen. De prijzen leken erg goed voor wat je er voor kreeg. Maar niets was minder waar.
De volgende dag hadden we een citytour gepland. Om 1 uur vertrokken we met de taxi richting het centrum.
Daar werden we opgewacht door een mevrouw die ons mee nam naar het winkeltje. We moesten daar nog even wachten tot alle andere passagiers er waren. Daarna werden we meegenomen door een andere mevrouw en liepen we richting een tempel. De mevrouw was erg chaotisch en lette niet op alle passagiers. Ze ging naar binnen zonder iets te vertellen. Toen we voor de ingang van de tempel stonden vroegen we aan de mevrouw wat de bedoeling was. Ze zei dat we moesten betalen om naar binnen te mogen maar Bob en ik hadden daar eigenlijk geen zin in. We bleven buiten wachten maar we wisten niet hoelang en of we wel op de goede plek stonden. Na een half uur wachten kwam de mevrouw weer naar buiten toe alleen was ze een paar passagiers kwijt geraakt in de tempel. We moesten dus eerst nog weer wachten tot die mensen gevonden waren. Uiteindelijk kwam er een andere reisleider om de leiding van haar over te nemen. We liepen met z'n allen richting een bus en vanuit daar vertrokken we naar de eerste bezienswaardigheid. Voordat je hier naar binnen kon had je een ticket nodig maar dat had het hotel ons niet gegeven/ verteld. We hadden dus opnieuw niet voldoende geld mee om de tickets te kunnen betalen. We konden gelukkig wat geld lenen van de reisleider en een passagier.
Uiteindelijk konden we naar binnen bij Sacsayhuaman. In de Inca-tijd heette het "huis van de zon". Verder heb ik eigenlijk niet veel onthouden van wat de reisleider heeft verteld..
Uiteindelijk konden we naar binnen bij Sacsayhuaman. In de Inca-tijd heette het "huis van de zon". Verder heb ik eigenlijk niet veel onthouden van wat de reisleider heeft verteld..
Daarna zijn we verder gereden naar Puca Pucara. Dit was een uitkijkpunt waar je de oude wegen van de Inca's kon zien.
Een eindje verder op was Tambomachy. Het staat bekend om het bad van de Inca's. De Inca's aanbidden hier het water. Nadat we hier even te hebben rondgekeken zijn we met de bus teruggereden naar de stad. In de stad hebben we nog een hapje gegeten en daarna zijn we terug gegaan naar de hotelkamer.
29 december was de dag waarop we vertrokken richting Machu Picchu. We moesten om 7 uur klaar zijn. Er stond een busje al op ons te wachten. Toen wij al in het busje zaten kwamen ook 2 andere mensen aangelopen. Die mevrouw was heel erg boos omdat het hotel tegen hun verteld had dat ze om 8 uur zouden vertrekken en nu moest ze dus al eerder vertrekken. Daarna zei ze ook nog tegen de meneer dat het hotel niets goed regelde.
Uiteindelijk vertrokken we om nog wat andere passagiers op te halen. We merkten tijdens de eerste 10 minuten al dat dit niet een hele fijn ritje zou worden. De bus schudde de hele tijd heen en weer en dat is niet zo fijn als je allebei wagenziek bent. Toen we in de bergen terecht kwamen reed de buschauffeur nog steeds er onvoorzichtig. Dat was niet zo fijn maar toen we onderweg ook nog een gecrashte auto en een omgevallen vrachtwagen tegen kwamen begon het toch wel een beetje te kriebelen in mijn buik. Op een gegeven moment werden Bob en ik allebei enorm misselijk van de bus. We vroegen of we even konden stoppen om wat frisse lucht te krijgen maar daar had de buschauffeur geen tijd voor. Gelukkig had ik in mijn tas nog een plasticzak zitten die we uiteindelijk iets te goed hebben gebruikt. Ik moest overgeven maar ongeveer 2 minuten daarna moest Bob ook weer overgeven. En daarna moesten we zelfs beiden tegelijk.... Zoals je je vast wel kunt voorstellen was dit echt geen pretje. De rest van de reis in de bus zijn we dus allebei enorm ziek geweest.
Na 7 uur rijden kwamen we eindelijk op de eindbestemming aan. Daar konden we ervoor kiezen om met de trein richting het dorpje te gaan of een 2 uur durende wandeling te maken door de jungle. Van te voren hadden we gezegd dat we met de trein zouden gaan maar toen we daar eenmaal waren leek het ons ook wel een gaaf idee om te gaan wandelen. We waren daardoor alleen niet zo goed voorbereid. Tijdens de jungle tocht hebben we enorm genoten van de natuur. Maar op een gegeven moment duurde het lopen wel een beetje erg lang. We kregen zere voeten en we waren enorm moe. Na bijna 3 uur te hebben gelopen kwamen we EINDELIJK aan in het dorpje. Gelukkig stond er een meneer op ons te wachten om ons naar het hostel te brengen. Daar konden we even gebruik maken van een koude douche. 1 uur later moesten we weer terug zijn op het plein voor de uitleg van de volgende dag naar Machu Picchu. De reisleider vertelde onder andere dat we om 5 uur daar moesten zijn om met de bus richting de ingang te gaan. Dat vonden we allebei wel een beetje vroeg. Toen vroeg de reisleider ons naar onze tickets maar die hadden we niet gekregen van het hotel. Hij heeft toen uiteindelijk onze tickets gegeven en daarop stond dat we tickets hadden om later naar Machu Picchu te gaan. We moesten toen uiteindelijk om half 8 bij het busstation zijn. Dat scheelde toch weer een paar uur slaap.
De volgende dag toen we bij de ingang Machu Picchu aankwamen moesten we nog even wachten op onze reisleider. Hij zou ons namelijk helpen om naar binnen te komen en daarna wat dingen uitleggen over Machu Picchu. Toen we naar binnen probeerden te gaan bleek dat we opnieuw een ticket nodig hadden van het busje waarop stond hoe laat we terug zouden gaan naar Cuzco. Maar opnieuw hadden we dit weer niet gekregen van het hotel. Gelukkig liet de controleur is toch naar binnen gaan. Toen we eenmaal binnen waren kregen we uitleg over verschillende dingen in Machu Picchu. Zoals dat er ongeveer 250 huizen zijn gebouwd en dat in elk huis ongeveer 5 mensen woonden. Uitleg over de tempel van de zon etc. Het was erg interessant en de reisleider vertelde erg leuk. Ongeveer 2 uur later vertrokken we weer richting het dorpje om daar te kijken of we in plaats van met het busje ook met de trein terug konden gaan naar Cuzco. Helaas was er geen plek meer vrij dus moesten we wel weer met het busje. Gelukkig hadden we dit keer een andere chauffeur die voorzichtiger reed. We waren ook beter voorbereid. We hadden extra veel plasticzakken meegenomen, hadden medicijnen ingenomen en we waren voorin gaan zitten. Door dit alles zijn we gelukkig niet ziek geworden dit keer. Toen we terug kwamen in Cuzco hebben we daar nog ergens wat gegeten en toen zijn we snel naar de hotelkamer gegaan want we waren best wel erg moe.
31 december hadden we opnieuw een citytrip gepland. Dit keer naar de zoutvijvers. De vorige avond hadden we nog even nagevraagd hoe laat we klaar moesten zijn. Dit was 7 uur. De volgende ochtend stonden we stip om 7 uur voor de receptie. Toen we vroegen waar de taxi was zei dezelfde mevrouw als van de avond daarvoor "om 8 uur moet je klaar zijn". We hadden allebei erg weinig slaap gehad de afgelopen dagen dus dit viel niet goed in de smaak. Na nog een uur te hebben gewacht vertrokken we rond half 9 naar het plein waar een mevrouw op ons stond te wachten. Alleen doordat alles steeds niet goed geregeld was en dit de zoveelste keer was dat het niet goed was had Bob er eigenlijk niet meer veel zin. Daardoor zijn we maar terug naar de hotelkamer gegaan om een dagje uit te rusten. Dat was eigenlijk ook best wel even fijn na alle drukke dagen die we hadden gehad.
's Avonds was het Nieuwjaar. Dit hebben we eigenlijk niet echt gevierd. Vanuit het raam van de hotelkamer hebben we even naar buiten gekeken en daarna hebben we elkaar gelukkig Nieuwjaar gewenst en toen zijn we weer gaan slapen want de volgende dag moesten we vroeg op.
1 januari ging om half 4 's ochtends de wekker want om 4 uur vertrokken we richting de gekleurde bergen. We hadden dit keer gelukkig een beter busje dus konden we nog even slapen. Na ongeveer 3 uurtjes rijden stopten we ergens om te gaan ontbijten. Daar kregen we ook wat uitleg over de gekleurde berg. Het was daar ook enorm koud. Toen we daarna door reden naar de ingang hebben we nog met z'n allen een foto gemaakt. Vanaf daar kon je kiezen of je op een paard wilde of dat je wilde lopen. Aangezien ik allemaal blaren op mijn voeten had van de wandeling door de jungle leek het mij verstandig om op het paard te gaan. Bob wilde daarentegen erg graag lopen. Vanaf het punt dat het paard niet verder naar boven kon heb ik even op bob gewacht om samen naar het uitzichtpunt boven op de berg te lopen. Ik vond het namelijk niet zo leuk om apart de berg te bewonderen. Toen we eenmaal boven waren hadden we een enorm mooi uitkijkpunt wat we niet hadden verwacht toen we nog beneden stonden. Daarna zijn we samen teruggelopen naar de ingang alleen zoals gewoonlijk ging dat bij mij weer fout. Ik viel in de modder. Naast het feit dat ik enorm vies was en het best een beetje pijn deed was het ook nog eens enorm koud. Maar we hebben gelukkig samen het eind gehaald.
Eenmaal terug in Cuzco hebben we nog een broodje gehaald om in de hotelkamer op te eten. We moesten namelijk alweer de koffer pakken omdat we de volgende dag terug vlogen naar Arequipa.
2 januari vertrokken we om 4 uur 's ochtends met de taxi richting het vliegveld. We zouden namelijk rond 6 uur vliegen maar toen we op het vliegveld aankwamen vertelde een meneer bij de incheckbalie dat vanwege de weersomstandigheden het vliegtuig niet op tijd zou vertrekken. Ze wisten ook nog niet hoeveel vertraging het zou hebben. Uiteindelijk na 5 uur wachten vertrok het vliegtuig terug naar Arequipa. Toen we eindelijk thuis aangekomen waren hebben we eerst nog even bijgeslapen. 's middags zijn we nog even naar het winkelcentrum geweest en 's avonds hebben nog ergens een hapje gegeten.
3 januari, de dag voordat Bob weer vertrok richting Nederland. 's Middags hebben we de koffer weer ingepakt en 's avonds zijn we voor de laatste keer uiteten geweest.
De 4e zijn we 's morgens nog even naar het winkelcentrum geweest om wat eten te kopen voor bob zijn terugreis naar Nederland. Om half 3 zijn we naar het vliegveld gereden. We hebben daar nog even wat gedronken en toen was het alweer tijd voor het moeilijke moment. Het afscheid voor de volgende 5,5 maand. Het was niet makkelijk maar het hoort erbij.
De volgende dag om 4 uur ben ik samen met mijn familie vertrokken naar het strand. Het was 3 uurtjes rijden. Bij het strand heeft de familie een huis. Hier waren ook de opa's en oma's. De volgende 2 dagen heb ik doorgebracht op het strand.
Maandagochtend ben ik samen met de familie teruggereden naar Arequipa. Toen ik thuis kwam was het wel weer vreemd om dingen mee te maken die je een paar dagen daarvoor nog samen had gedaan met Bob. Dat is best confronterend en niet erg prettig.
Vandaag is het alweer dinsdag 9 januari. Het was dus al best een tijdje geleden dat ik deze dingen heb meegemaakt. Het heeft dan ook wel even geduurd om deze blog te schrijven. Ik hoop dat jullie het leuk vinden.
Liefs Jasin❤
29 december was de dag waarop we vertrokken richting Machu Picchu. We moesten om 7 uur klaar zijn. Er stond een busje al op ons te wachten. Toen wij al in het busje zaten kwamen ook 2 andere mensen aangelopen. Die mevrouw was heel erg boos omdat het hotel tegen hun verteld had dat ze om 8 uur zouden vertrekken en nu moest ze dus al eerder vertrekken. Daarna zei ze ook nog tegen de meneer dat het hotel niets goed regelde.
Uiteindelijk vertrokken we om nog wat andere passagiers op te halen. We merkten tijdens de eerste 10 minuten al dat dit niet een hele fijn ritje zou worden. De bus schudde de hele tijd heen en weer en dat is niet zo fijn als je allebei wagenziek bent. Toen we in de bergen terecht kwamen reed de buschauffeur nog steeds er onvoorzichtig. Dat was niet zo fijn maar toen we onderweg ook nog een gecrashte auto en een omgevallen vrachtwagen tegen kwamen begon het toch wel een beetje te kriebelen in mijn buik. Op een gegeven moment werden Bob en ik allebei enorm misselijk van de bus. We vroegen of we even konden stoppen om wat frisse lucht te krijgen maar daar had de buschauffeur geen tijd voor. Gelukkig had ik in mijn tas nog een plasticzak zitten die we uiteindelijk iets te goed hebben gebruikt. Ik moest overgeven maar ongeveer 2 minuten daarna moest Bob ook weer overgeven. En daarna moesten we zelfs beiden tegelijk.... Zoals je je vast wel kunt voorstellen was dit echt geen pretje. De rest van de reis in de bus zijn we dus allebei enorm ziek geweest.
Na 7 uur rijden kwamen we eindelijk op de eindbestemming aan. Daar konden we ervoor kiezen om met de trein richting het dorpje te gaan of een 2 uur durende wandeling te maken door de jungle. Van te voren hadden we gezegd dat we met de trein zouden gaan maar toen we daar eenmaal waren leek het ons ook wel een gaaf idee om te gaan wandelen. We waren daardoor alleen niet zo goed voorbereid. Tijdens de jungle tocht hebben we enorm genoten van de natuur. Maar op een gegeven moment duurde het lopen wel een beetje erg lang. We kregen zere voeten en we waren enorm moe. Na bijna 3 uur te hebben gelopen kwamen we EINDELIJK aan in het dorpje. Gelukkig stond er een meneer op ons te wachten om ons naar het hostel te brengen. Daar konden we even gebruik maken van een koude douche. 1 uur later moesten we weer terug zijn op het plein voor de uitleg van de volgende dag naar Machu Picchu. De reisleider vertelde onder andere dat we om 5 uur daar moesten zijn om met de bus richting de ingang te gaan. Dat vonden we allebei wel een beetje vroeg. Toen vroeg de reisleider ons naar onze tickets maar die hadden we niet gekregen van het hotel. Hij heeft toen uiteindelijk onze tickets gegeven en daarop stond dat we tickets hadden om later naar Machu Picchu te gaan. We moesten toen uiteindelijk om half 8 bij het busstation zijn. Dat scheelde toch weer een paar uur slaap.
De volgende dag toen we bij de ingang Machu Picchu aankwamen moesten we nog even wachten op onze reisleider. Hij zou ons namelijk helpen om naar binnen te komen en daarna wat dingen uitleggen over Machu Picchu. Toen we naar binnen probeerden te gaan bleek dat we opnieuw een ticket nodig hadden van het busje waarop stond hoe laat we terug zouden gaan naar Cuzco. Maar opnieuw hadden we dit weer niet gekregen van het hotel. Gelukkig liet de controleur is toch naar binnen gaan. Toen we eenmaal binnen waren kregen we uitleg over verschillende dingen in Machu Picchu. Zoals dat er ongeveer 250 huizen zijn gebouwd en dat in elk huis ongeveer 5 mensen woonden. Uitleg over de tempel van de zon etc. Het was erg interessant en de reisleider vertelde erg leuk. Ongeveer 2 uur later vertrokken we weer richting het dorpje om daar te kijken of we in plaats van met het busje ook met de trein terug konden gaan naar Cuzco. Helaas was er geen plek meer vrij dus moesten we wel weer met het busje. Gelukkig hadden we dit keer een andere chauffeur die voorzichtiger reed. We waren ook beter voorbereid. We hadden extra veel plasticzakken meegenomen, hadden medicijnen ingenomen en we waren voorin gaan zitten. Door dit alles zijn we gelukkig niet ziek geworden dit keer. Toen we terug kwamen in Cuzco hebben we daar nog ergens wat gegeten en toen zijn we snel naar de hotelkamer gegaan want we waren best wel erg moe.
31 december hadden we opnieuw een citytrip gepland. Dit keer naar de zoutvijvers. De vorige avond hadden we nog even nagevraagd hoe laat we klaar moesten zijn. Dit was 7 uur. De volgende ochtend stonden we stip om 7 uur voor de receptie. Toen we vroegen waar de taxi was zei dezelfde mevrouw als van de avond daarvoor "om 8 uur moet je klaar zijn". We hadden allebei erg weinig slaap gehad de afgelopen dagen dus dit viel niet goed in de smaak. Na nog een uur te hebben gewacht vertrokken we rond half 9 naar het plein waar een mevrouw op ons stond te wachten. Alleen doordat alles steeds niet goed geregeld was en dit de zoveelste keer was dat het niet goed was had Bob er eigenlijk niet meer veel zin. Daardoor zijn we maar terug naar de hotelkamer gegaan om een dagje uit te rusten. Dat was eigenlijk ook best wel even fijn na alle drukke dagen die we hadden gehad.
's Avonds was het Nieuwjaar. Dit hebben we eigenlijk niet echt gevierd. Vanuit het raam van de hotelkamer hebben we even naar buiten gekeken en daarna hebben we elkaar gelukkig Nieuwjaar gewenst en toen zijn we weer gaan slapen want de volgende dag moesten we vroeg op.
1 januari ging om half 4 's ochtends de wekker want om 4 uur vertrokken we richting de gekleurde bergen. We hadden dit keer gelukkig een beter busje dus konden we nog even slapen. Na ongeveer 3 uurtjes rijden stopten we ergens om te gaan ontbijten. Daar kregen we ook wat uitleg over de gekleurde berg. Het was daar ook enorm koud. Toen we daarna door reden naar de ingang hebben we nog met z'n allen een foto gemaakt. Vanaf daar kon je kiezen of je op een paard wilde of dat je wilde lopen. Aangezien ik allemaal blaren op mijn voeten had van de wandeling door de jungle leek het mij verstandig om op het paard te gaan. Bob wilde daarentegen erg graag lopen. Vanaf het punt dat het paard niet verder naar boven kon heb ik even op bob gewacht om samen naar het uitzichtpunt boven op de berg te lopen. Ik vond het namelijk niet zo leuk om apart de berg te bewonderen. Toen we eenmaal boven waren hadden we een enorm mooi uitkijkpunt wat we niet hadden verwacht toen we nog beneden stonden. Daarna zijn we samen teruggelopen naar de ingang alleen zoals gewoonlijk ging dat bij mij weer fout. Ik viel in de modder. Naast het feit dat ik enorm vies was en het best een beetje pijn deed was het ook nog eens enorm koud. Maar we hebben gelukkig samen het eind gehaald.
Eenmaal terug in Cuzco hebben we nog een broodje gehaald om in de hotelkamer op te eten. We moesten namelijk alweer de koffer pakken omdat we de volgende dag terug vlogen naar Arequipa.
2 januari vertrokken we om 4 uur 's ochtends met de taxi richting het vliegveld. We zouden namelijk rond 6 uur vliegen maar toen we op het vliegveld aankwamen vertelde een meneer bij de incheckbalie dat vanwege de weersomstandigheden het vliegtuig niet op tijd zou vertrekken. Ze wisten ook nog niet hoeveel vertraging het zou hebben. Uiteindelijk na 5 uur wachten vertrok het vliegtuig terug naar Arequipa. Toen we eindelijk thuis aangekomen waren hebben we eerst nog even bijgeslapen. 's middags zijn we nog even naar het winkelcentrum geweest en 's avonds hebben nog ergens een hapje gegeten.
3 januari, de dag voordat Bob weer vertrok richting Nederland. 's Middags hebben we de koffer weer ingepakt en 's avonds zijn we voor de laatste keer uiteten geweest.
De 4e zijn we 's morgens nog even naar het winkelcentrum geweest om wat eten te kopen voor bob zijn terugreis naar Nederland. Om half 3 zijn we naar het vliegveld gereden. We hebben daar nog even wat gedronken en toen was het alweer tijd voor het moeilijke moment. Het afscheid voor de volgende 5,5 maand. Het was niet makkelijk maar het hoort erbij.
De volgende dag om 4 uur ben ik samen met mijn familie vertrokken naar het strand. Het was 3 uurtjes rijden. Bij het strand heeft de familie een huis. Hier waren ook de opa's en oma's. De volgende 2 dagen heb ik doorgebracht op het strand.
Maandagochtend ben ik samen met de familie teruggereden naar Arequipa. Toen ik thuis kwam was het wel weer vreemd om dingen mee te maken die je een paar dagen daarvoor nog samen had gedaan met Bob. Dat is best confronterend en niet erg prettig.
Vandaag is het alweer dinsdag 9 januari. Het was dus al best een tijdje geleden dat ik deze dingen heb meegemaakt. Het heeft dan ook wel even geduurd om deze blog te schrijven. Ik hoop dat jullie het leuk vinden.
Liefs Jasin❤
Reacties
Een reactie posten